جهل قرآن در رابطه با جهان هستی

آیه 65 سوره حج می گوید: «وَ یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ» و آسمان را نگاه میدارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد
در دورانی که محمد این آیه را ارائه کرد اعراب جاهلی گمان میکردند که زمین مسطح است و آسمان همچون سقفی در بالای کره زمین قرار دارد و لذا چون فکر میکردند آسمان مثل سقف است, ترس از فرو افتادن این سقف را داشتند و همینطور در شگفتی بودند که چه چیزی این سقف را در آن بالا نگاه داشته.
بعد از اختراع خدای اسلام به وسیله محمد, ایشان شروع به ارائه قرآن کرد که ملغمه‌ای بود از دزدی ادبی محمد از عهد عتیق و عهد جدید با ذهنیات پریشان خودش. محمد که بخش عمده ذهنیاتش را وامدار باور‌های اعراب جاهلی بود, این باور بچه گانه اعراب جاهلی درباره آسمان را هم وارد قرآن کرد و نیروی نگاه دارنده سقف کذایی را هم به خدای اختراعی خود نسبت داد که نتیجه آن آیه به دور از واقعیت فوق الذکر می‌باشد.