جهل قرآن در رابطه با آسمانها و زمین: خدا آسمانها و زمین را نگاه می دارد تا نیفتند!

سوره فاطر آیه ۴۱ می گوید :"همانا خدا آسمانها و زمین را نگاه می دارد تا نیفتند [ فرو ریزند ]، و اگر بیفتند [ فرو ریزند ]بعد از او هیچ کس آنها را نگاه نمی دارد اوست بردبار آمرزنده."
"إِنَّ اللَّهَ يُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَکَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَليماً غَفُوراً"
همینطور آیه ۶۵ سوره حج می گوید:
"و آسمان را نگاه میدارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد"
«وَ یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ»
در دورانی که محمد این آیات را ارائه کرد اعراب جاهلی گمان میکردند که زمین مسطح است و آسمان همچون سقفی در بالای کره زمین قرار دارد و لذا چون فکر میکردند آسمان مثل سقف است, ترس از فرو افتادن این سقف را داشتند و همینطور در شگفتی بودند که چه چیزی این سقف را در آن بالا نگاه داشته.
بعد از اختراع الله بوسیله محمد, او شروع به ارائه قرآن کرد که ملغمه‌ای بود از دزدی ادبی محمد از عهد عتیق و عهد جدید با ذهنیات پریشان خودش.
محمد که بخش عمده ذهنیاتش را وامدار باور‌های اعراب جاهلی بود, این باور بچه گانه اعراب جاهلی درباره آسمان را هم وارد قرآن کرد و حتی ترس از فرو افتادن این سقف را هم وارد قرآن کرد که نتیجه آن آیات به دور از واقعیت فوق الذکر می‌باشد.